هیچ عاقلی بدون هدف قدمی از قدم بر نمی دارد .
او که به اربعین قدم می نهند تکلیف خود را با خودش و خدای خودش شفاف و مشخص کرده .
اربعین مکتب فکری مستقل بوده و آزاد خواهد بود و از سکولار متنفر است .
اربعین فکر است که در عقبه خود عمل می پروراند پس عقده ایست در گلوی تفکر غربی یعنی آنها که در مانده اند با این مقوله چه کنند ؟
توی اربعین کسی به کسی تنه و طعنه و گوشه نمی زند .
در اربعین کسی با پای پیاده پایمال کننده حق دیگری نخواهد بود.
تو اربعین هر جا بایستی اقامت گاه شما همانجاست .
در اربعین هر جا بایستی قامت جماعت می بندی .
توی اربعین هر کس دیگری را از خود مقدم می دارد .
تو اربعین معطل دستور مدیر و فرمانده نمی مانی ، راه و هدف مشخص است .
در اربعین خانم ها را با پوشیه و مردها را با چشمانی درویش شده می بینی.
در اربعین دنبال کسی نیستی هر کسی می گردد تا خودش را پیدا کند .
در اربعین برای قربانی و غذای نذری حیوانات خودشان را پیش قدم می کنند.
اربعین حرکتی است توحیدی با نور راه خود را یافته و می رورد تا جهانی را از قیدذلت و بندگی نجات دهد .
در اربعین حرکت از نجف به سوی کربلا است یعنی پشتیبان تو علی مرتضی علیه السلام و جلودار و الگوی در پیشت امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل عباس (ع) می باشند .
اربعین یعنی جوشش ، خروش ، شور و عشق ، هیجان و امید ، تجلی ظهور ، حضور بی نظیر تاریخی ، جویبار همیشه جاری ،حادثه ای الهی و عبادتی است در حال پویایی .
در اربعین همه شور و شوق ها ست که نهایتا به شعور و فهم ختم می شود و سر از عشق در می آورد ؛ سپس ملکه وجودی هر زائری می شود و آنگاه نقطه ثقل و عطف خود را می یابد ... و او حسین است و حسین است و حسین .
و اربعینی ها همان عاشورا سازانند ، همان یاوران امامند حتی تو هم که فیلم آنها را تماشا می کنی و اشک از چشمات بیرون می یاد دلت رفته روحت رفته . آنها با پای بدن رفته اند و تو با پای دل راه اربعین را داری طی می کند .
سرانجام اربعین ایجاد نظام اسلامی جهانی و تلاش در راه آن را رقم می زند ولو به شهادت یعنی عالیترین واژه نور و بیزاری و تنفر از هر نوع کفر ، الحاد و ...
و من هنوز هم معنی این گل واژه های امام باقر علیه السلام را نمی فهمم که فرمودند :
{لو یعلم الناس ما فی زیاره قبر الحسین علیه السلام من الفضل لماتوا شوقا }
خواستم این اربعین را کربلا باشم ، نشد
از نجف پای پیاده ... کربلا بشم ، نشد
زائران بین نمازی درحرم یادم کنید
هر نمازی خواشتم در کربلا باشم ، نشد